DR. FEELGOOD – GREATEST HITS (2CD)

“Dr. Feelgood, How can I help you?...“

In het wereldje van muzikanten en artiesten zijn er ook enkelen die zich “dokter” noemen. Een van de bekendste is ongetwijfeld Dr. John the Night Tripper (1941-2019), we ontmoetten ook al de Finse blues Dr. Helander (& Third Ward), Dr. House aka (acteur) Hugh Laurie en de Britse rock- en bluesband Dr. Feelgood, die hier -door de release ‘Greatest Hits’- de nodige aandacht krijgt.

Dr. Feelgood is een Britse rock- en bluesband, geformeerd in 1971 in Canvey, Essex, door enkele jeugdvrienden. De naam is afkomstig van een blues nummer met de gelijknamige titel van Johnny Kidd & the Pirates, een Britse rockband die tussen 1959/1966 de UK Single Sharts haalde met “Shakin’ All Over”. "Dr. Feel-Good" werd oorspronkelijk in 1962 opgenomen door Willie Perryman (aka "Piano Red") onder het pseudoniem Dr. Feelgood & The Interns. De term is ook een slangterm voor heroïne of voor een arts die bereid is drugs te veel voor te schrijven.

Jeugdvrienden Lee Collinson, Chris White en John B. Sparkes groeiden op in Canvey Island in Essex. White en Collinsdon werden muzikaal geïnspireerd door een concert van Howlin' Wolf, waardoor Collinson mondharmonica leerde spelen. Chris White, die zijn naam veranderde in Chris Fenwick, ging naar de dramaschool en werd acteur. Als Chris "Whitey" Fenwick werd hij de manager van de band. Lee Collinson veranderde zijn naam in Lee Brilleaux. Lee en John B. weten gitarist John Peter "Wilko Johnson" Wilkinson te strikken en komen via hem in contact met John "The Big Figure" Martin. Wilko Johnson staat bekend om zijn kenmerkende gitaarspel, die hij bereikte door geen plectrum te gebruiken, maar in plaats daarvan te vertrouwen op fingerstyle. Dit stelde hem in staat om ritmegitaar en riffs of solo's tegelijkertijd te spelen en een zeer percussief gitaargeluid te creëren. Hiermee is de eerste line-up een feit: Lee Brilleaux: zang - Wilko Johnson: gitaar – John B. Sparks aka “Sparko”: bas & John Martin aka “the Big Figure”: drums.

Wilko Johnson & Lee Brilleaux

Tegen het einde van 1973 was Dr. Feelgood een van de meest populaire bands in het groeiende Londense pubrock circuit. In 1974 namen ze hun debuutalbum ‘Down by the Jetty’ op voor United Artists. Zoals veel pubrock acts stond Dr. Feelgood vooral bekend om hun energieke liveoptredens, alhoewel ook hun studioalbums zoals ‘Down by the Jetty’ en ‘Malpractice’ (1975) ook populair waren. Hun live-album uit 1976, ‘Stupidity’ betekende hun doorbraak en hun (enige) #1 in de UK Albums Chart. Na de opvolger ‘Sneakin 'Suspicion’ (1977) verliet Wilko Johnson de groep vanwege conflicten met Lee Brilleaux. Hij werd vervangen door John Philip “Gypie Mayo” Cawthra (1951-2013). Mayo speelde van 1977 tot 1981 in Dr. Feelgood en van 1996 tot 2004 in de herboren Yardbirds met Alan Glen. Met Mayo was de band nooit zo populair als met Johnson, maar genoot ze toch van hun enige Top Tien- hitsingle, met "Milk and Alcohol" (1979). Wilko Johnson behaalde daarna nooit een groot succes buiten de band, buiten een korte periode met Ian Dury en The Blockheads in 1980. Fans speculeerden altijd over een terugkeer van Johnson die nooit plaatsvond.

Ondanks het vertrek van Mayo in 1981, en verschillende daaropvolgende line-up wisselingen waardoor Brilleaux het enige overgebleven originele lid was, ging Dr. Feelgood door met toeren en opnemen in de jaren tachtig. De band kreeg toen echter een klap toen Brilleaux in 1994 op 41-jarige leeftijd stierf aan kanker. Op zijn verzoek bleef de band optreden, aanvankelijk met Pete Gage als zanger. Ook bij Wilko Johnson werd kanker vastgesteld. Er werd verwacht werd dat hij het einde van 2013 en de releasedatum van zijn samenwerkings-cd met Who-zanger Roger Daltrey niet zou halen, maar hij onderging een levensverlengende operatie. In 2015 maakte Johnson zijn opwachting op het jaarlijkse benefiet van Madness-zanger Suggs.

Zoals Brilleaux voor zijn dood had aangedrongen, herenigde Dr. Feelgood zich in mei 1995, aanvankelijk met zanger Pete Gage (niet te verwarren met gitarist Pete Gage van Geno Washington & Vinegar Joe), en begon in 1996 weer te toeren. In 1999 werd Gage vervangen door Robert Kane, voorheen van The Animals II en The Alligators, die in april 2007 zijn 1000ste optreden vierde als frontman van Dr. Feelgood. Naast Robert Cane (zang, harmonica) zijn de andere huidige bandleden Kevin Morris (drums, percussie, b-vocs), PH Mitchell (bas, a- gitaar, b-vocs) & Steve Walwyn (lead gitaar).

Phil Mitchell – Robert Kane – Kevin Morris – Steve Walwyn

De dubbele cd ‘Greatest Hits’ kan je gezien de line-ups verdelen in meerdere delen. Op CD1 worden het trio Lee Brilleaux, Big Figure & Sparko aangevuld met Wilko Johnson, Gypie Mayo en Johnny Guitar. Op eerste tracks met Brilleaux (zang), Big Figure (drums), Sparko (bas) & Wilko Johnson (gitaar), die vaak ook de nummers schreef, staan ook hun “hits”: “She Does it Right”, “Roxette” en “Back in the Night”, die uit hun debuutalbum ‘Down by the Jetty’ (1975) en hun live album ‘Stupidity’ (1976) komen. Hun Mayo-#1 hit “Milk – Alcohol” uit hun ‘Private Practice’ (1978) album ontbreekt hier ook niet. Op CD1 is vooral eigen werk verzameld, aangevuld met de klassieker “Riot in Cell Block # 9” (gecomponeerd door Jerry Leiber en Mike Stoller in 1954) en een “That’s It, I Quit”, een bekende Nick Lowe cover.

Op CD2 staan nog een aantal nummers waarop Lee Brilleaux nog meespeelt voordat hij jong stierf. Opvallend meer covers als “Mad Man Blues” en “Dimples ”, twee JL Hooker covers, “See You Later Alligator” de Bill Haley hit van Guidry (1955) en “Roadrunner”, een hit van Junior Walker & the Allstars van Holland & Dozier uit 1966. Met de latere bezettingen waarvan Kevin Morris (drums), Phil Mitchell (bas) & Steve Walwyn (gitaar) deel uitmaakten, zijn het opvallend meer covers als o.a. Tom Waits’ “Going Out West”,Elias McDaniels’ hit “Who Do You Love”, Sonny Boy Williamson’s “You Gotta Help Me”, JB Lenoir’s “Gimmie One More Shot” en de afsluiter “You Can’t Judge a Book by the Cover”, die in deze compilatie opgenomen zijn en die e.e.a. wat minder agressief doen lijken.

“Dr. Feelgood is een band die ons we vooral zullen blijven herinneren van hun begin periode, van de vroege tot midden jaren zeventig, die commercieel gezien de meest productieve jaren waren. Deze Britse pubrockband pur sang met hun kenmerkende R & B- geluid zal altijd gerelateerd worden aan de schokkerige gitaarstijl van Wilko Johnson, die er een stevige stempel opzette...” (ESC – rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list CD1: 01. She Does it Right – 02. I Don’t Mind – 03. All Through the City – 04. Keep it out of Sight – 05. Roxette – 06. I Can Tell [McDaniels/Smith] – 07. Sneakin Suspicion – 08. Back in the Night – 09. Going Back Home [Johnson/Green] – 10. Riot in Cell Block no 9 [Leiber/Stoller] – 11. She’s a Wind Up – 12. That’s It, Quit [Nick Lowe ] – 13. Night Time [Feldman/Goldstein/Gotheder] – 14. Milk + Alkohol [Lowe/Mayo] – 15. Put Him out of Your Mind [Mayo/Vernon] - 16. Shotgun Blues – 17. No Mo Do Yakamo [Krekel] -18. Jumping from Love to Love [Dr. Feelgood] – 19. Violent Love [Rush] – 20. Rat Race [Brilleaux/Guitar] – 21. Crazy ‘Bout Girls [Guitar] / Music/Lyrics by: Wilko Johnson (1-5,7,8), Brilleaux/Mayo/Sparks/Martin (11,16), or as [noted: 6,9,10,12-15,17-21] / Album credits:see track info / Tracks 1-10: Lee Brilleaux, Big Figure, Sparko & Wilko Johnson – Tracks 11-19: Lee Brilleaux, Big Figure, Sparko & Gypie Mayo – Tracks 20-21: Lee Brilleaux, Big Figure, Sparko & Johnny Guitar / Album selections: (1-3):1, (4): B-side “Roxette” 7”, (5,8-10):3, (6):2, (7):4, (11,12):5, (13,14):6, (15):8, (16):10, (17-19):9, (20,21):11 || Album track list CD2: 01.Dangerous [Wallis/Brilleaux/Russell Mitchell/Morris] – 02. Mad Man Blues [Hooker] – 03. Dimples [Hooker] – 04. Hunting Shooting Fishing [Birch/Russell] - 05.See You Later Alligator [Guidry] – 06. King for a Day [Brilleaux/Sparks/Mayo/Martin/Wallis] – 07. Baby Jane [Simmonds/Reed/Wilson/Davisd/Bishop/Nesbitt] – 08. Sugar Turns to Alcohol [Birch/Douglas/Dr. Feelgood] – 09. Down by the Jetty Blues [Birch/Dr. Feelgood] – 10. Wolfman Callin’ [Bronze/Morris] – 11. Roadrunner [Holland/Dozier/Holland] - 12. Down at the Doctors [Mickey Jupp] – 13. Heart of the City [Nick Lowe] - 14. Instinct to Survive [Ste Walwyn] – 15. Going Out West [Tom Waits] – 16. You Got Me [John Brim] -17. Who Do You Love [Elias McDaniels] – 18. You Gotta Help Me [Sonny Boy Williamson/Willie Dixon/Ralph Bass] – 19. Gimmie One More Shot [JB Lenoir/Alex Atkins] – 20. You Can’t Judge a Book By the Cover [Elias McDaniels] / Music/Lyrics by as [noted] / Album credits:see track info / Tracks 1-5: Lee Brilleaux, Kevin Morris, Phil Mitchell & Gordon Russell – Tracks 6,7,9: Lee Brilleaux, Kevin Morris, Dave Bronze & Steve Walwyn – Tracks 8,10-13: Lee Brilleaux, Kevin Morris, Phil Mitchell & Steve Walwyn – Tracks 14-16: Pete Gage, Kevin Morris, Phil Mitchell & Steve Walwyn - Tracks 17-20: Robert Kane, Kevin Morris, Phil Mitchell & Steve Walwyn – Note: tracks 11-13: on stage augmented by Ian Gibbons on keys

Artiest info
Website
facebook
Label: Grand Records video